The smart Trick of วันมาฆบูชา That Nobody is Discussing
The smart Trick of วันมาฆบูชา That Nobody is Discussing
Blog Article
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
เหตุการณ์สำคัญที่เกิดในวันมาฆบูชาตามพุทธประวัติ
หลักธรรมที่ควรนำไปปฏิบัติในวันมาฆบูชา
ราชกิจจาฯ ประกาศห้ามครอบครอง "ปลาหมอคางดำ" กำหนดพื้นที่ระบาด
ความชั่วทางกาย ทางวาจา และทางใจ ความชั่วทางกาย ได้แก่ การฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การประพฤติ ผิดในกาม
ทำให้จิตใจตื่นเบิกบาน เกิดความปิติยินดี
๒. ไปวัดเพื่อปฏิบัติธรรม และฟังพระธรรมเทศนา
วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๓ หรือวันมาฆบูชานี้ พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดง โอวาทปาติโมกข์ ในที่ประชุมสงฆ์ ที่เป็นบอกกล่าวถึงหลักการ อุดมการณ์ และวิธีการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา สามารถนำข้อกำหนดต่างๆ เหล่านี้ไปใช้ได้ในทุกสังคม มีเนื้อหาที่กล่าวถึงการละความชั่วทุกชนิด หมั่นทำความดีให้เป็นกิจวัตร ให้ตนถึงพร้อมและมีจิตใจที่ผ่องใส
ตักบาตรหรือ ถวายภัตตาหารแด่พระภิกษ สามเณร
"วัดเวฬุวันมหาวิหาร" เป็นอาราม (วัด) แห่งแรกในพระพุทธศาสนา ตั้งอยู่ใกล้เชิงเขาเวภารบรรพต บนริมฝั่งแม่น้ำสรัสวดีซึ่งมีตโปธาราม (บ่อน้ำร้อนโบราณ) คั่นอยู่ระหว่างกลาง นอกเขตกำแพงเมืองเก่าราชคฤห์ (อดีตเมืองหลวงของแคว้นมคธ) รัฐพิหาร ประเทศอินเดียในปัจจุบัน (หรือ แคว้นมคธ ชมพูทวีป ในสมัยพุทธกาล)
แปล : การไม่ทำความชั่วทั้งปวง, การบำเพ็ญแต่ความดี, การทำจิตของตนให้ผ่องใส นี้เป็นคำสอนของ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ขันติ คือความอดกลั้น เป็นตบะอย่างยิ่ง, พระพุทธเจ้าทั้งหลายกล่าวว่านิพพาน เป็นบรมธรรม, ผู้ทำร้ายคนอื่น ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิต,ผู้เบียดเบียนคนอื่น ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะ การไม่กล่าวร้าย, การไม่ทำร้าย, ความสำรวมในปาฏิโมกข์, ความเป็นผู้รู้จักประมาณในอาหาร, ที่นั่งนอนอันสงัด, ความเพียรในอธิจิต นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ที่เข้าใจกันโดยทั่วไป และจำกันได้มาก ก็คือ ความในคาถาแรกที่ว่า ไม่ทำชั่ว ทำแต่ความดี ทำจิตใจให้ผ่องใส
กดเลือกเวียนเทียนคนเดียว หรือ เวียนเทียนคู่
การทำความดีด้วยการทำกุศลให้ถึง คือ การทำความดีทั้งทางกาย ไม่ทำร้ายสัตว์ ไม่เบียดเบียนหรือเอาเปรียบผู้ที่อ่อนแอกว่า ไม่แอบเอาของคนอื่นมา และควรเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ทำความดีด้วยวาจาด้วยการไม่โกหก วันมาฆบูชา ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดหยาบคาย และทำความดีทางใจ ด้วยการไม่โลภและอยากได้ของผู้อื่น ควรมีความเมตตาปรารถนาดีต่อคนรอบข้าง
พระภิกษุ ตลอดจนบรรพชิตในพระธรรมวินัยนี้ ต้องขอแก่ทายกด้วยอาการที่ไม่เบียดเบียน (ไม่เอ่ยปากเซ้าซี้ขอและไม่ใช้ปัจจัยสี่อย่างฟุ่มเฟยจนเดือดร้อนทายก)